مردم ایران پس از پذیرش دین مبین اسلام، اصول آن را در زندگی و سنت های خود تطبیق داده اند. بدین معنی که هیچگاه داشته های خود را از نظر آداب، رسوم و طریقه زندگی به کل کنار نگذاشته اند، بلکه با محوریت آموزه های دین اسلام، آن ها را تطبیق و در صورت لزوم تغییر داده اند. هدف پژوهش، تأثیر اعتقادات، باورهای دینی در ساختار فضایی معماری ایرانی اسلامی به ویژه خانه می باشد. این تحقیق بر اساس روش تحلیلی توصیفی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش عمده اسنادی و میدانی بهره گیری شده است. در بررسي بعمل آمده در اين تحقيق، برخي از زواياي درخشان تجلي باورهاي دینی مانند؛ تجلی حریم و حوزه های نفوذ پذیری، تفكيك عرصه ها(خصوصي و عمومي)، تکریم مهمان، محرميت و غیره در ساختار فضایي خانه های سنتي نمايان مي باشد. که هر یک از این اصول باعث بوجود آمدن کارکردهای مفیدی در ساختار خانه ها شده و باعث آسایش زندگی انسان سنتی شده است.