طبیعت حاصل دسترنج بهترین معمار، یعنی خداوند است وبرای اکثر افراد حتی معماران الگو وسرچشمه الهام می باشد. بارها در قرآن مجید توصیفاتی از بهشت وطبیعت آن درجهت رسیدن به آرامش به چشم می خورد.انسان اکثرفعالیت هایی که درطبیعت انجام می دهد قریب به اتفاق در جهت رسیدن به آرامش می باشد از این رو هنر ترکیب تغییرات سطح زمین که در اثر عوامل طبیعی برای ساختن فضای خارجی مطلوب بوجود می آیند را معماری منظر می خوانند. در جایی دیگرهنر مرتب سازی زمین به منظور استفاده مناسب، ایمن ومطلوب تر انسان می باشد وجود این اوصاف مذکور، دلالت بر وجود حس آرامش در این علم ست.یکی از فضاهای معماری ایران که می توان آن راخوشایند ترین وآرمانی ترین فضا دراین حیطه نام برد باغ است. زیرا کمبود آب وفضای سبز در بسیاری از نواحی کشور به ویژه نواحی مرکزی وجنوبی موجب می شد که باغ به عنوان فضایی سبز وآرامش بخش، محل مناسبی برای سکونت وگذران اوقات فراغت به شمار می آید باغ ایرانی مجرایی است به سوی درونی ترین لایه اندیشه وخیال، تعبیری است حکیمانه از جهان بینی ایرانی که خود ریشه در شناخت ومعرفت دارد. لذا این تحقیق با استناد به روش توصیفی، تحلیلی به بررسی هنرتزئین زمین وساختمان برای استفاده ولذت انسانها در معماری منظر را در باغ ایرانی که رابطه حکیمانه انسان وطبیعت خداوندی است را می پردازد.از اهداف تحقیق می توان به شناخت راز ورمز این رابطه از طریق شناسایی فرهنگ اصیل ایرانی که خود ریشه درمعرفت شناسی دارد امکان پذیر است. ازاین روتحقق این مهم نشانه ایست برای استفاده ولذت انسانها در جهت رسیدن به آرامش درجوار طبیعتی که الگوی بسیاری از معماران وحتی افراد می¬باشد.