یکی از چالشهای جامعه امروزی که انسانهای قرن بیست ویکم به لحاظ شهرنشینی خود را ازآن محروم نموده اند ،عدم استفاده از پتانسیلهای محیط زیست روستایی در طراحی فضاهای آموزشی است ،چراکه طبیعت به تنهایی می تواند همچون یک آموزگار دلسوز وتمام وقت برای برقراری ارتباط صحیح ومتقابل انسان با محیط پیرامون بویژه به منظور آموزش هرچه بهتر ومفید تر انسان بخصوص نسل جدید وکودک نقش ارزنده ای ایفاکند .
این درحالی است که درکشور ماباوجود قابلیتهای ویژه وبالقوه که درمناطق مختلف کشور وجود دارد ،این مهم حتی درفضاهای آموزشی نیز نادیده گرفته میشود وفقدان آن بخصوص کودکان راکه ازفطرتی پاک ودست نخورده برخوردارند نیز تحت الشعاع قرارداده است .لذادراین مقاله ضمن مقایسه پتانسیلهای فضاهای آموزشی محیط روستایی وشهری به مهم ترین ابعاد آموزشی کودکان شامل : محیط زیست ،خلاقیت ، بازی و فضای آموزشی ونقش هرکدام از این عوامل درفرآیند یادگیری آنها پرداخته میشود .سپس راه حلهای مناسب برای استفاده از قابلیتهای معماری روستا و محیط زیست طبیعی جهت رشد فکری وپرورش خلاقیت کودکان مطرح میگردد.