رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی اجتناب ناپذیر بوده و هر کشوری به خصوص کشورهای در حال توسعه با روند روبه رشدی در حال توسعه می باشند. با توجه به اینکه محیط زیست و حفاظت از آن برای نسل حاضر و نسل اینده امری بدیهی می باشد، لذا مفهوم توسعه پایدار به عنوان راهی برای توسعه و حفظ محیط زیست در نظر گرفته شد. یکی از اصلی ترین شاخصه های توسعه، توسعه جاده ها می باشد که شبکه حمل نقل ملی و بین المللی را به وجود می¬آورد. برای توسعه جاده باید قابلیت های اراضی که جاده از آن عبور می نماید و همچنین سیمای اکولوژی سرزمین را برای شبکه های جاده ای در نظر گرفت. در حال حاضر عدم مطالعات دقیق و کارشناسی توسعه جاده ها در کشورمان باعث از بین رفتن محیط زیست و اکوسیستم های طبیعی گردیده است. و بسیاری از مناطق حفاظت شده به دلیل توسعه ناپایدار بخشی از تمامیت ارضی را از دست داده و فون و فلور آن¬ها آسیب جدی دیده است. آلودگی¬های توسعه جاده، تکه تکه شدن زیستگاه¬های حیات وحش، عدم گذرگاه¬های ارتباطی مناسب برای حیات وحش بین زیستگاه¬های دو طرف جاده¬ها و تخریب سیمای سرزمین منطقه از جمله این مشکلات می¬باشند. امروزه در كشورهای پیشرفته، حفظ محیط‌زیست، بخشی عمده از برنامه‌ریزی برای ساخت و نگهداری جاده‌ها را تشكیل می‌دهد. در این كشورها سعی بر آن است تا از اثرات منفی حمل و نقل جاده‌ای بر منظر محیط، سروصدا، كیفیت هوا و محیط زندگی وحش پیشگیری كنند. لذا کشورهای در حال توسعه مانند کشور ایران نیز باید این مسأله را مد نظر قرار دهند. لذا آلودگی هوا، آلودگی صوتی و تخریب زیستگاه حیات وحش باید در توسعه جاده مد نظر قرار گیرند و متخصصان امر برای رفع این مشکلات در ارتباط با توسعه جاده اقدام نمایند.