مشکلات زیست محیطی، تغییرات آب و هوایی و همچنین امکان اتمام منابع تجدید ناپذیر، پژوهشگران را بر آن داشت تا در پی انرژی¬های جایگزین باشند. انواع انرژی تجدیدپذیر همچون انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زمین گرمایی و بیومس آلترناتیوهایی از انرژی¬های جایگزین می¬باشند. به این امید آن که با استفاده از انرژی¬های تجدیدپذیر به جای انرژی¬های تجدید ناپذیر از آلودگی-های زیست محیطی کاسته شود. از سوی دیگر از آنجایی که ساختمان¬های تولید کننده بخش عمده آلودگی¬ هوایی هستند؛ وظیفه¬ای بس حساس بر عهده معماران می¬باشد. تا با ابداع راهکارهای سازگار با محیط پیرامون و استفاده از انرژی¬های تجدیدپذیر کمترین صدمه را به محیط اطراف وارد کنند. یکی از این انرژی¬های تجدیدپذیر، انرژی خورشیدی می¬باشد که به صورت¬های گوناگون در طراحی معماری مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر معرفی انواع روش استفاده از انرژی خورشیدی در طراحی معماری می¬باشد. روش پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی، بر مبنای مطالعات کتابخانه¬ای، کتاب¬ها و اسناد موجود در این زمینه استوار می¬باشد. در نهایت نتایج حاصل از این پژوهش به معرفی انواع سامانه¬های خورشیدی ایستا و پویا پرداخته می¬شود.