هر فرد به عنوان يك انسان داراي حقوقي است، كه به عنوان يك شهروند علاوه بر حقوق انساني خود از حق شهروندي نيز برخودار مي گردد. استفاده كردن از فضاهاي شهري بدون محدوديت، از حقوق شهروندي است. با توجه به اهمیت این مساله، خیابان ها و پیاده رو ها، باید به گونه ای طراحی و احداث شوند که کم توانان جسمی نیز قادر به استفاده از این گونه فضاها باشند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و ارزیابی وضعیت خیابان های منطقه 6 اصفهان برای دسترسی معلولان به عنوان یکی از گروه های آسیب پذیر اجتماعی مد نظر می باشد . روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، مشاهدات میدانی، مصاحبه و به دست آوردن داده ها از طریق پرسشنامه و تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS بوده است. نتایج که با استفاده از برداشت های جی پی اس در سطح منطقه 6 شهر اصفهان جمع آوری شده، اشاره به 321 نقطه ی مغایر با استانداردهای مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولین می کند. که بیشترین مشکل در سطح این منطقه مربوط به عدم وجود رمپ اتصال بین پیاده رو و خیابان و یا روفیوژ میانی خیابانها می باشد. و همچنین نتایجی که با استفاده از پرسشنامه برای گردآوری داده ها جهت تحلیل متغیرها و تایید فرضیه ها جمع آوری شده بیان می کند که بیشترین نوع معلولیت در منطقه 6 مربوط به محدودیت جسمی حرکتی می باشد.