معماری یک مکان بدون شک بر رفتارهای جاری در آن مکان تاثیر می گذارد . در دهه های اخیر این تاثیر متقابل رفتار و محیط در دانشی مورد بررسی قرار می گیرد که آن را روانشناسی محیط می نامند. در این پژوهش ما کوشیده ایم با جستجو در ساختمان ذهنی دانش آموزان و معماری مدارس ، تاثیر طراحی آکوستیک محیط های آموزشی را با استفاده از مطالعات روانشناسی محیط و مصاحبه و تحقیقات میدانی بررسی کنیم و نتایج جالبی حاصل شد . ابتدا برای این کار به بررسی ادبیات موضوع و اصطلاحات مورد نیاز پرداختیم. سپس مطالعات خود را در مورد آلودگی صوتی مدارس ، سیستم ذهنی یادگیری دانش آموزان و عوامل تاثیر گذار بر آن تکمیل نمودیم و همراه با مطالعات میدانی به یک جمع بندی و انسجام دست یافتیم. نتایج حاصل شده موفقیت آمیز و تا حد زیادی دقیق و یکسان بود.برای مثال در همه موارد یک رابطه منفی بین سر و صدای موجود در مدرسه و پیشرفت تحصیلی وجود دارد . کودکان مستقر در قسمت شلوغ ساختمان مدرسه در مقایسه با کودکان در بخش ساکت آن ، عملکرد ضعیف تری داشتند . دانش آموزان در مدارسی که از طراحی آکوستیکی معماری مطلوب برخوردار نیستند فشار خون بالایی نسبت به دانش آموزان مدارس با نویز کمتر دارند . همچنین ، دانش آموزانی که در معرض نویز هستند در انجام کارها و فعالیت های مفهومی ، اشباهات بیشتری مرتکب می شوند و میزان ترک وظیفه ی آن ها قبل از پایان کار بیشتر است.
عدم توجه به معماری آکوستیکی مدارس در مراحل بحرانی پیشرفت انسانی(سنین مدرسه) ممکن است بر پیشرفت های مفهومی و فراگیری سخنوری و گفتاری تأثیر بگذارد که بطور مداوم با مهارت هایی مانند خواندن و گوش دادن مرتبط می شود . سپس در آخر پیشنهادهایی برای بهبود آکوستیک معماری مدارس ارایه شد که با سیستم یادگیری دانش آموزان هماهنگ باشد و بتوان از معماری مدارس برای رساندن یادگیری دانش آموزان به سطح بهینه استفاده کرد.