جهان پیرامون ما در تقابل با ورود ماشین و تولیدات صنعتی فراوان و در نتیجه ي آنها کاهش مقادیر ذخیره منابع انرژي، به دنبال سیستم هاي نوینی بوده تا بتواند علاوه بر پیشبرد فنآوري جهت رفاه و آسایش بیشتر انسان به حفظ طبیعت و احیاي مجدد منابع نیز بپردازد. معماري پایدار نیز به عنوان شاخه ي مهمی از معماري عصر حاضر، در مقابله ي با اثرات سوء پیشرفت تکنولوژي و صنعتی شدن جوامع،راهکارهایی را جهت کاهش آسیب رسانی صنعت ساخت و ساز بر محیط زیست ارائه کرده و بناهایی نوین و همساز با طبیعت را عرضه می کند.لازمه ي دست یافتن به چنین بناهایی، بکار گرفتن دوباره ي تکنولوژي در راستاي تولید مصالح هوشمند و متریال هاي نوینی است که رفتار اکولوژیک ساختمان را در جهت مدیریت هوشمند انرژي پیش برد،و این به معناي بکارگیري مصالحی است که به بهترین شکل خود را با تغییرات محیطی تطبیق دهد. با توجه به کاهش ذخایر انرژي بهره گیري از مصالح هوشمندي که موجب کاهش مصرف انرژي در ساختمان شوند از جمله اقدامات ضروري در عرصه ي ساختمان سازي است. در این نوشتار ابتدا به بیان مفاهیم معماري پایدار و مصالح هوشمند پرداخته و سپس با معرفی مصالح هوشمند جدید،راهکارهایی را جهت رسیدن به اهداف معماري پایدار، با استفاده ي از این مصالح ارائه می شود.