با توجه به سرعت بالای رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی ها،میتوان پیش بینی نمود که با شروع هزاره سوم در حدود نیمی از جمعیت جهان در شهر ها ساکن باشند. به همین علت است که توصیه می شود شهرها،به عنوان کانونهای اصلی برای حل مشکلات جهانی و دستیابی به توسعه پایدار مورد نظر قرار گیرند. از سویی يك ساختمان يا شهر را میتوان بسیار شبیه به قوانين سازمان يافته ارگانيسم هاي زيست شناسي دانست. همه معماري هاي بومي كه بوسيله مردم،درگوشه وکنار جهان ساخته شده اند گرایش به ویژگی های فرکتال دارند که الگوی آن را در بسیاری از گونه های زیستی،میتوان مشاهده کرد.همچنین شهرها نیز به عنوان مجموعه ای از اکوسیستم ها هستند که علم اکولوژی منظر شهری،رابطه بین آنها و پتانسیل های محیطی و بستر به وجود آورنده آنها را مورد مطالعه قرار می دهد..
ماتریس (توسعه پایدار) ارائه شده در این مقاله مدل جدیدی است که به صورت مفهومی و گرافیکی راهنمایی است برای دستیابی به نتایج پایدار. سه موضوع اصلی این مدل شامل انسان،زمین (محیط انسان) و سودمندی هستند که در این مقاله ضمن مطالعه موردی بر روی فضاهای منطقه 22 تهران (که به عنوان یکی از بخش های منظر شهری محسوب میشوند)،تشریح میشود که چگونه به قوانین هندسه فرکتال عمل میکنند،از آن پیروی میکنند و توسط آن اداره میشوند شناخت خاصیت های فرکتالی توسعه پایدار در برنامه دهی منظر شهری موضوع اصلی این نوشتار می باشد.این امر با رویکرد اکولوژی منظر شهری،بیان دیدگاه های علم اکولوژی منظر و پرداختن به اصول این علم صورت گرفته است و در نهایت نتایج این بررسی در چهارچوب راهکارهایی جهت رسیدن به منظر شهری پایدار،با در نظر گرفتن جنبه های اکولوژیک آن در فضاهای شهری ارائه شده است.