فناوري نانو تكولوژي نويني است كه توانسته امروز دريچه هاي تازه اي از علم را بر روي دانشمندان عرصه هاي مختلف باز كند و تحولات بزرگي را در عرصه هاي مختلف صنعت وغير صنعتي موجب شود. نانو ريشه "نانس" به معني كوتوله مي باشد. ماهيت فناوري نانو، توانايي كاركردن در تراز اتمي،مولكولي و فراتر از آن در ابعاد بين 1تا100نانومتر، با هدف ساخت و دخل و تصرف در چگونگي آرايش اتم ها در جهت ايجاد خواص مورد نظر وتغييرات مثبت مورد نياز در ماده مي باشد.اگر همه مواد و سيستم ها ساختار زير بنايي خود را در مقياس نانو ترتيب دهند،آنگاه تمام واكنش ها سريع تر و بهينه تر صورت مي گيرد وتوسعه پايدار صورت مي گيرد.ازاين رو دست اندركاران و محققان علوم نانو در تلاش اند تا با استفاده از اين فناوري به آسايش و رفاه بيشتر در درون و برون ساختمان با يافتن طبقه جديدي از مصالح ساختماني با عملكرد بالا وصرفه جويي در هزينه ها به خصوص در مصرف منابع انرژي و درنهايت به توسعه پايدار دست يابند. يكي از مهمترين مشكلات شهرهاي امروزي آلودگي است، فناوري نانو مي تواند علاوه بر ايجاد شرايط مناسب محيطي در ساختمان ها،مقاومت بالاتر،دوام وصرفه اقتصادي بيشتر، موجب كاهش آلودگي محيط زيست شهري شود..در اين پژوهش با روش هاي كتابخانه اي و روش تحليلي-توصيفي به بررسي وارزيابي جنبه هاي مختلف به كارگيري فناوري نانو در معماري وساخت وساز وتاثيرات آن در محيط زيست شهري پرداخته شده است.