پژوهش حاضر به بررسی ساخت و ساز ابنیه های شهری در شهر اهواز با استفاده از شاخصهای زیست اقلیمی چون پن واردن- نیازهای حرارتی فضاهای آزاد- به تعیین شرایط زیست اقلیمی این شهر پرداخته است. در نمونه های انتخابی شهری تعداد 12 بنا قابل قبول، تعداد 13 بنا نوساز، تعداد 21 بنا مرمتی، تعداد 14 بنا تخریبی دیده شده است. از بررسی ساختمانهای مناطق شهری نتیجه گرفته می شود که ساخت و ساز در محلات شهری از نظر جهت گیری منطبق بر اقلیم منطقه بوده ولی از نظر جنس مصالح، پوشش سقف ها و ... انطباق اقلیمی ندارد. بر اساس شاخص پن واردن با توجه به گرمای شهر اهواز در ماه های گرم سال به شرط وجود سایه و جریان محسوس هوا، راحتی نسبی احساس خواهد شد. پس در طراحی فضاهای آزاد باید سایه داربودن مکان و دوربودن از تابش آفتاب فصول گرم در نظر گرفته شود.