در مقاله حاضر به مفهوم نور در معماری اسلامی با توجه به اهمیت آن در حیات بشر به روش کتابخانه ای پرداخته شده است لذا در این راستا موضوعات نقش نور در هنر ایرانی و اسلامی، تقديس خورشيد در ميان اقوام مختلف، چليپا يا گردونة مهر، اختتام به نقطه مقدس و نور در طبیعت، فضاهای شهری، فضاهای داخلی و انعکاس و کنترل و روانشناسی آن بحث و معرفی گردیده است و در نهایت این نتایج حاصل شد که نور يكي از جلوه هاي خداوند و يكي از مظاهرزيبايي است و در كنار بحث هنر و زيبايي شناسي عنصري لاينفك است. و یکی از منابع وجود حیات بر روی زمین محسوب می گردد که می تواند با رنگ ها و جلوه های متفاوت خود باعث تغییر چهره یک مکان شود و در ساعات متفاوت روز جلوه‌های گوناگونی به فضاهای شهری بدهد و در ایران به دلیل فراوانی و زیاد بودن نور همواره مسئله ی کنترل نور مطرح بوده است. بنابراین ساختارهای موجود در معماری ایرانی بیشتر کنترل کننده ی نور هستند. تاثیر نور در ساخت کوچه ها و خیابان ها نیز بسیار زیاد بوده است. برای مثال در مناطقی که تابش شدید آفتاب وجود داشته، قسمتی از کوچه ها را سر پوشیده می ساختند که به آن ها "ساباط" می گویند، توانسته اند نور را کنترل نمایند.