پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر دما در مدیریت و نحوه ی ساخت و ساز مناطق شرکتی در شهر اهواز صورت گرفته است که در این رابطه ابتدا با استفاده از داده های هواشناسی به بررسی عناصری چون دما و رطوبت و... پرداخته شد. درمرحله بعد با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی چون بیکر- ترجونگ و شاخص ماهانی به تعیین شرایط زیست اقلیمی این شهر پرداخته گردید. نتایج روش ماهانی و شاخص بیکر نشان داد که در شهر اهواز نیاز به سایه ؛ بیشتر از آفتاب احساس میشود. از بررسی های ساختمانهای مناطق شرکتی در شهر اهواز نتیجه گرفته می شود که شرایط آسایشی در ابنیه شرکتی به واسطه ی استفاده از مصالح مناسب تر ، پنجره های کوچک ، سایبان های عمیق ، دیوارهای ضخیم تر و استفاده از پوشش گیاهی مناسب بیشتر احساس می شود.