شهرهای بزرگ و تاریخی ایران با مشکلات عمده ای روبرو هستند.از طرفی کالبد شهرهای بزرگ در حال رشدی نسنجیده است و از دیگر سو هسته های تاریخی آنها در حال از بین رفتن است.رشد شتابزده ،گسترشهای بی برنامه ، افزایش جمعیت و تراکم از مشکلات امروز شهرهای ماست.شهرهای قدیم ما با کوچه های پیچ در پیچ ،مساجد، بازار، برج و بارو و ... با دخالتهایی مواجه شد که به منظور صنعتی شدن به دگرگون کردن ساختارشان منجر شد؛و جدای از لطمه های معماری- شهرسازی به لطمات اقتصادی و فرهنگی نیز منجر شد.با توجه به اینکه ذات صنعت، سرعت است و میل و گرایش به استفاده از محصولات تکنولوژی بیش از پیش در مطالبات مردم مشاهده می شد؛ امکان چاره جویی و فرصت انطباق با شرایط جدید صنعتی در جامعه سنتی ما فراهم نشد.بدین ترتیب هسته های تاریخی شهرهای ما بتدریج بومیان اصیل خویش را که غالباً اقشار مرفه با جایگاه اجتماعی خاص بودند، از دست داد؛ و پذیرای مهاجران پردغدغه و کم درآمدی شد که به امید زندگی بهتر به شهرها هجوم آورده بودند.خالی شدن این محلات از سکنه اولیه و جایگزینی افراد جدیدی که نه تنها تعلق خاطری به بافت نداشتند،بلکه از لحاظ اقتصادی نیز شرایط لازم جهت نگهداری از منازل خود را نداشتند، روند فرسودگی بافتهای تاریخی را سرعت بخشید.در سالهای اخیر احیاء ارزشهای معماری – شهرسازی گذشته مورد توجه مسوولان قرار گرفته و کوششهایی در جهت حل مشکلات مذکور صورت گرفته است.سازمانها و نهادهای مختلفی همچون میراث فرهنگی ،مسکن و شهرسازی و شهرداری ها به این مهم پرداخته و سعی در احیاء این بافتها نموده اند؛ که متأسفانه به دلیل عدم هماهنگی ارگانهای مذکور در بسیاری موارد نتایج حاصله رضایت بخش نبوده است. با توجه به اینکه معماری شهرها و محلات در طول زمان و با توجه به فرهنگ و اعتقادات و آداب و رسوم هر منطقه شکل گرفته،راه حل برون رفت از بحران کنونی نیز بایستی محله ای و موضعی و نیز با توجه به طرح تفصیلی هر شهر،همچنین با توجه به شاخصه ها و ویژگیهای جمعیتی و ... هر منطقه طراحی و اجرا شود. در اين راستا هدف نهايي، باز زنده سازي بافتهای تاريخي براي زندگي امروز مردم و در پيوند با ديروزشان است و چهارچوب مقاله در جهت تحقق اين هدف تنظيم شده است. با توجه به گستردگي مبحث مورد مطالعه،روش تحقیق تلفيقي بوده و از روش‌هاي اسنادي، مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني استفاده شده است.