انقلاب صنعتی و تغییرات عمیقی که به دنبال آن رخ داد تأثیر زیادی در شهرها و روند شهرنشینی در جهان گذاشت. افزایش سریع جمعیت شهرها و روند چشمگیر تخلیه روستاها و شهرنشینی که همچنان ادامه دارد، پیامدهای کمی و کیفی زیاد را به دنبال داشت که بعضاً این پیامدها تأثیرات مخربی بر زندگی اجتماعی و فیزیکی انسان ها و محیط زیست آنها داشته است. در چنین شرایطی بود که اندیشمندانی نظیر راسکین، زولا، مامفورد، هاوارد و ... با نگاهی انتقادی به وضع موجود سعی در کنترل توسعه ی شهری به سمت پایداری نمودند.
پایداری بحثی است که در دهه های اخیر بخش عمده ای از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده . این نوشتار به روش تحلیلی – توصیفی و با هدف بررسی مفهوم پایداری در شهرها و راه های دستیابی به آن به تدوین چارچوب های نظری این مقوله می پردازد. بر این اساس نگاهی داریم بر پیشینه ی مفهوم پایداری شهری در جهان و خاستگاه آن، سپس به بررسی مفاهیم پایداری، توسعه پایدار و توسعه ی شهری پایدار پرداخته و نهادهای مورد نیاز برای توسعه شهری پایدار و دیگر مفاهیم آن را بررسی می کنیم. پس از بررسی این مفاهیم به ارائه ی راه کارهایی برای دستیابی به توسعه شهری پایدار می پردازیم که از مهمترین این راه کارها افزایش کیفیت حمل و نقل شهری است. در همین رابطه به طور خاص به بررسی مقوله ی حمل و نقل پرداخته و راه کارهایی برای حل مشکلات حمل و نقل شهرها ارائه خواهیم داد.