با افزايش مشكلات دنياي مدرن، مبحث توسعه پايدار در اولويت سياست هاي كشورهاي توسعه يافته قرار گرفت. كشورهاي در حال توسعه مانند ايران نيز هم اكنون در پي اجراي اين سياست ها در جهت حل مشكلات مختلف فرهنگي، اجتماعي، زيست محيطي و با در نظر گرفتن پيامدهاي اقتصادي هستند. موضوع پایش محیط و استفاده درست از منابع محیط در كشور ما موضوع جديدي نيست اما بحث پایداری توسعه محیط زیستی موضوعي جديد مي باشد كه مزاياي مربوط به آن در گرو برنامه ریزی دقیق جهت استفاده درست از منابع طبیعت با احترام به محیط زیست و توانایی آیندگان برای تامین نیازهای خود . مقاله حاضر بر اساس اسناد و مطالعات كتابخانه اي تهيه شده است و هدف از آن استفاده از معيارهاي توسعه پايدار جهت توجيه پذير نمودن استفاده از منابع محیطی و مقابله با معضلات زیست محیطی استفاده از انرژی فسیلی و ارائه راه کارهای عملی برای توسعه پادیار محیط زیستی در ايران مي باشد. نتيجه آنكه يكي از راه هاي توسعه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و فن آوری های جدید و توجيه پذير نمودن آن در كشور تعريف و تحليل راه هاي گسترش آن بر مبناي معيارهاي توسعه پايدار مي باشد.