در تنگ شدگی مسیر جریان کانال ها و رودخانه ها ، تغییراتی در خصوصیات جریان و طرفیت حمل رسوب ایجاد می کنند که این تغییرات موجب شکل گیری آبشستگی یا انباشت رسوب در مسیر می شود در محلی که ظرفیت حمل بیش از نرخ حمل رسوب باشد ، شاهد شکل گیری حفره های ناشی از آبشستگی و فرسایش خواهیم بود . این حفره ها می توانند به سازه های مسیر آسیب وارد کنند. بنابراین دانستن مدل قوی تر برای تخمین آبشستگی از ضروریات می باشد لذا در این مقاله مدل ها و روش های مختلف پیش بینی عمق آبشستگی اعم از شبکه های عصبی ، درخت رگرسیونی ، معادلات تجربی و... با یکدیگر مقایسه شده اند که در این میان مدل نرو فازی ANFIS از ضریب تبین بالاتری نسبت به سایر مدل ها برخودار است و همچنین در بحث خطا ها نیز مدل آموزش دیده با روش الگوریتم Levenberg – Marquardt دارای خطای کمتری نسبت به سایر روش ها بوده است.