نیاز به ساخت وسازهای گسترده شهری همزمان با ظهور انقلاب صنعتی، افزایش رشد جمعیت، عوارض طبیعی و غیر طبیعی مانند سیل، زلزله و جنگ امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. در این میان آلودگی محیط زیست و به دنبال آن تمام شدن منابع انرژی شناخته شده به دلیل استفاده نامناسب از طبیعت و منابع آن تهدیدی جدی در روند زندگی انسان بشمار می آید. در نتیجه حل مشکلات کمبود مسکن با استفاده از روش های سنتی گذشته دیگر پاسخگو نمی باشد و ضرورت پرداختن به آن به صورت علمی، تخصصی واجرایی بیش از پیش مطرح می شود. از این رو توسعه پایدار به دلیل توجه به همه زمینه های زندگی اعم از اجتماعی، اقتصادی و محیطی رویکردی موثر در زمینه رویارویی با نیاز به ساخت و ساز های گسترده شهری به نظر می رسد. و به دنبال آن با توجه به اصول معماری پایدار و استفاده از روش ها و مصالح جدید جهت افزایش سرعت ساخت، ارتقای کیفیت ساخت و افزایش عمر مفید ساختمانها می توان گام موثری در جهت حل مشکل کمبود مسکن در کشور برداشت.این مقاله ضمن بررسی سیستم های ساختمانی متداول به مقایسه آن با سیستم های صنعتی ساختمان سازی می پردازد.پس از ارائه سیستم های صنعتی ساختمان سازی در سه مقیاس ساختمان های بلند مرتبه، میان مرتبه و کوتاه مرتبه به بررسی استفاده از مصالح و فن آوری های نوین در سیستم های ساختمانی جدید می پردازد. در این راستا به لزوم استفاده از سیستم های ساختمانی جدید همسو با توسعه پایدارپرداخته می شود. سپس به ارائه توصیه هایی به منظور توسعه و ارتقاء فناوری ساخت مسکن در راستای نیازهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی کشور می پردازد.