در کشور ما بحث های فراوانی پیرامون مشارکت مردم و شهروندان جاری است، اما متاسفانه در عمل به جایگاه شهروند و مشارکت وی در امور شهری به طور مستقیم یا غیر مستقیم که بر زندگی و سرنوشت او موثر است، اهمیت چندانی داده نمی شود.هدف از انجام این پژوهش ارزیابی میزان تحقق پذیری مشارکت مردمی در نوسازی بافت فرسوده محله نوغان مشهد و فراهم بودن زمینه های لازم جهت عملی شدن مشارکت در شرایط این محله بوده است. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ موضوعی کاربردی بوده و از لحاظ تحلیل در چارچوب روش های تحقیق توصیفی استنباطی قرار می گیرد. بنابراین برای جمع آوری داده ها از طریق پرسش نامه به روش میدانی می پردازیم و از طریق spss به ارزیابی آن ها می پردازیم. به نظر می رسد در بافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبانگیر این بافت ها کارآمد ترین رویکردی که بتوان برای مواجهه با کاستی ها و نارسانی ها اتخاذ نمود رویکرد مشارکتی باشد. به این ترتیب می توان با استفاده از الگوهای توانمندسازی و مشارکت جمعی از نیروهای همه بهره وران در جهت بهسازی و نوسازی و تجدید ساختار بافت های مذکور در راستای میل به اهداف توسعه پایدار بهره جست. محله نوغان در بافت مرکزی تاریخی مشهد و همجوار با حرم مطهر امام رضا از جمله بافت های فرسوده ای است که وسعت و شدت مشکلات در آن توجه مسئولان و متخصصین را نسبت به تهیه طرحی ساختاری جهت بهسازی و نوسازی جلب نموده است.
حال با بررسی ویژگی های بافت مورد نظر بر اساس نتایج حاصل از مطالعات و نظرسنجی و گفتگوها، ارزیابی نگارنده از تحقق مشارکت در نمونه مورد مطالعه به صورت موردی در نتیجه گیری تحقیق آمده است.