اجرای روشهای مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگ باشد، همواره مد نظر معماران بوده است.هدف این پژوهش بررسی معماری همساز با اقلیم شهر انار بر مبنای مدلهای ماهانی ، اوانز و گیونی است. در این پژوهش نوع معماری همساز برای آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست محیطی مانند: گیونی ، ماهانی و اوانز با استفاده از ایستگاه سینوپتیک انار طی سالهای ( 1986- 2005 میلادی) ( 1365- 1385 شمسی) دوره آمار20ساله مورد ارزیابی قرار می گیرد. روش تحقیق به صورت تحلیلی- توصیفی با ابزار مطالعات کتلبخانه ای اطلاعات و اسناد جمع آوری شده از اداره هواشناسی استان کرمان میباشد، در نهایت با انطباق روش های مختلف توصیه های اقلیمی و آسایش اقلیمی در هر روش مشخص گردیده است.