مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان ذخایر طبیعی کشور دارای غنای زیستی و تنوع گیاهی می باشند. وجود محدودیت های زمانی و مکانی در بهره برداری افراد از این مناطق باتوجه به خصوصیات هریک از مناطق پارک ملی و حفاظت شده موجب پیشگیری از تخریب و نابودی تنوع گونه ای این مناطق و در نتیجه حفظ غنای زیستی بویژه گونه های گیاهی بر اثر ایجاد محدودیت های مذکور جهت بهره برداران می گردد. باریجه از مهمترين گياهان دارويي، صنعتي و مرتعي موجود در این مناطق می باشد. گیاه باریجه از دير باز در مراتع ايران مورد تعليف احشام دامداران قرار مي گيرد. در همین راستا و با¬ توجه به اهمیت گیاه باریجه از نظر دارویی، صنعتی و مرتعی همچنین ضرورت وجود مناطق پارک ملی و حفاظت شده در حفظ غنای زیستی کشور در این مقاله وضعیت رویش گیاه باریجه در مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. این مطالعه که به روش میدانی حاصل از چندین سال فعالیت نویسنده در سازمان حفاظت محیط¬زیست و استفاده از کتب و منابع اینترنتی تهیه شده است تلاش دارد ضمن بررسی وضعیت رویش گیاه باریجه به عنوان مهمترین گیاه دارویی در مناطق سالوک و ساریگل راهکارهای لازم جهت تقویت حفاظت از این گونه گیاهی ارزشمند در این مناطق، ارایه نماید.