هويت شهري نشان دهنده فرهنگ شهرنشينان است، بافت فرسوده تاريخي به عنوان هويت و تبلور فرهنگ هر شهر ميباشد. هویت نه بعنوان "پوسته و امری الحاقی " بلکه به مثابه "نمود حقیقت و تظاهر آن " از شروط اساسی تداوم حیات اجتماعی ـ کالبدی شهر است. هویت شهر تبلور تاریخ و تمدن اجتماعی است که در آن زندگی می کند و حاصل سالهای طولانی اندیشه ورزی و تلاش گوناگون انسانی است که محیط شهری را شکل بخشیده اند. این معنای هویت شهری، دارای ظرفیت بالایی است که کارکردهای اجتماعی مفیدی را برای ادامه حیات شهری می تواند بوجود آورد. بنابراين، حفظ آن در زمان بهسازي و نوسازي مورد تاكيد مي باشد.
بررسي ها بيانگر اين است که در بازسازي و نوسازي بافتهاي با ارزش توجه به برنامه هاي مدون مرمت شهري انجام نگرفته و برنامه ها ي مرمت شهري بدون در نظر گرفتن اصول صحيح طراحي و معماري شهري بوده که باعث بي رونقی و بي هويتي بافت هاي باارزش گذشته گرديده است.
با وجود مطالعات گسترده در زمينه تأثير هويت و مکان و ارتباط متقابل آنها در بافت هاي تاريخي، رابطه روشني ميان آنها ارائه نشده است. درحاليکه با شناخت نحوه تأثير و تأثر چنين مفاهيمي مي توان با پديده از دست رفتن هويت در بافتهاي تاريخي و حتي فقدان حضور آن در بافت هاي جديد مقابله کرد.
پژوهش حاضر از نوع پژوهش های بنیادی بوده و روش گردآوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز به صورت کتابخانه ای واسنادی می باشد. پژوهش پیش رو در گام اول به بررسی هویت شهری و بافت تاریخی در شهر و بررسی طرح های بهسازی نوسازی بافت تاریخی می پردازد و در گام بعدی مشکلات بافت تاریخی در شهر را مورد توجه قرار می دهد و سپس در مرحله آخر به بررسی نقش هویت شهری در روند بهسازی و نوسازی بافت تاریخی شهر می پردازد.