در ایران یکی از فرایند مهم شهرنشینی، گسترش فیزیکی سریع شهرهاست،گسترش بی رویه شهرها و رشد ناموزون انها به دلیل مهاجرت های بی رویه و افزایش جمعیت یکی از مشکلات اساسی شبکه شهری کشور است. توسعه فیزیکی شهر فرایندی است که طی آن محدوده های فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در ابعاد افقی و عمودی و در طول زمان از نظر کمی و کیفی افزایش می یابد. هدف، از این پژوهش بررسی توسعه فیزیکی شهر دهدشت در فاصله زمانی سال های 1380 تا 1390 می باشد. شهر دهدشت در این فاصله زمانی با گسترش وسیعی رو برو شده است که عوامل مختلفی بر این روند تاثیر داشتنه اند، این افزایش پیامدهای گسستگی بافت های فیزیکی، مشکلات زیست محیطی عدم امکان پاسخگویی برخی خدمات و کابری ها در شهر و نابسامانی سیمای شهر را داشته است. در این پژوهش با شیوه توصیفی، تحلیلی و با تجزیه و تحلیل نرم افزاری به بررسی ابعاد مختلف توسعه فیزیکی شهر می پردازیم، نتایج بیانگر تاثیر پذیری شدید دهدشت از تحولات جمعیتی و سیل مهاجرت به شهر در طی دهه 80 می باشد.