جمعیت در هر کشوری مبنای اساسی برنامه ریزی است.در روند برنامه ریزی و در جهت دست یابی به توسعه هر فضای جغرافیایی،توجه به جمعیت یکی از مهم ترین و شاید بدون اغراق اصلی ترین فاکتور را تشکیل می دهد، چرا که تغییرات کمی و کیفی جمعیت اثرات قابل توجهی در این روند دارد.ازاین رو در این تحقیق حاضر سعی شد با بررسی تحولات جمعیتی و نرخ رشد، جمعیت کل،جمعیت نقاط شهری و نقاط روستایی در استان لرستان طی پنج دوره سرشماری از سال 1365 تا 1395 اثرات آن را بر توسعه استان مورد بررسی قرار دهد. نتایج به دست آمده نشان داد که استان لرستان همگام با سایر نقاط کشور در چند دهه اخیر جمعیت آن رو به کاهش نهاده است.