طی چند دهه اخیر، صنعت گردشگری به سرعت در حال رشد بوده و خود به تنهایی به عنوان بزرگترین بخش کسب و کار در اقتصاد جهانی شناخته شده است. این صنعت از یک روند رشد مداوم و قابل توجهی برخوردار بوده و فرصت های جدید کسب و کار را در کنار مجموعه گسترده ای از چالش های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی، چه در سطح محلی و چه در سطح جهانی فراهم نموده است. صنعت هتلداری با گسترش ساخت هتل های کوچک و بزرگ، بخش مهمی از صنعت گردشگری محسوب شده که خود سازنده یک زیرمجموعه بسیار متنوع با خصوصیات مختلف مصرف انرژی است. بر اساس آمار جهاني، با وجود اين كه بسياري از تأسيسات هتل ها در مناطقي با دسترسی وسیع به منابع انرژي تجديدپذير قرار دارند، اما انرژي مورد نیاز آن ها عمدتا بر اساس سوخت های فسيلي تأمین می شود. عموما طراحی هتل ها به گونه ای است که شرایط آسایش و سرگرمی در سطح بسیار بالا مورد توجه قرار گرفته و نیز طیف گسترده ای از خدمات را شامل می شوند، اما اغلب به اثرات زیست محیطی، اجتماعی و یا اقتصادی آنها توجه چندانی نمی شود. هتل ها به طور معمول در بازار جهانی با ارائه وسعت زیادتر، فراهم نمودن شرایط آسایش بیشتر، تأمین تنوع غذایی بیشتر و با کیفیت، خدمات متنوع تر و سرگرمی و غیره به رقابت می پردازند که این خود معمولا منجر به استفاده بیش از حد انرژی و منابع دیگر شده و مقدار قابل توجهی از انرژی مورد استفاده در این بخش، هدر می رود، در این مقاله امکان افزایش بهره وری و حفاظت از انرژی در صنعت هتل مورد توجه و امکان افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر بررسی می شود. در این راستا دو رویکرد سیستمی (فنی) و جنبه های مدیریتی مورد توجه قرار می گیرد. همچنین نمونه هایی از موارد موفق برای نشان دادن ترکیب عوامل اقتصادی و زیست محیطی در جهت موفقیت های به دست آمده در این صنعت ارائه گردیده است.