جمعیت در هر کشوری مبنای اساسی برنامه ریزی است. بر این اساس آگاهی از چند و چون جمعیت و شناخت ساختار: ابعاد و گستردگی فضایی آن مهم است. جمعیت پدیده ای است که همواره در حال دگرگونی است و این دگرگونی به دو صورت تحرک مکانی و تحرک زمانی: تغییری همیشگی خواهد داشت. ایجاد رابطه بین جمعیت و فضاهای جغرافیایی روشنگر شکل تراکم و بهره گیری انسان ها از فضاها است. این مقاله با هدف تبیین روند تحولات جمعیت استان کردستان طی سی سال(1365-1395) گذشته و چگونگی روند تحولات آن طی همین دوره پرداخته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیل بوده و درآن با استفاده نتایج سرشماری دوره های مختلف جمعیت کل، شهری و روستایی و نرخ رشد آنها بدست آورده و نتایج نشان داد که جمعیت استان در چند دهه ی اخیر رو به کاهش نهاده و نواحی روستایی نیز جابه جایی گسترده جمعیتی داشته اند. و در نهایت جهت تعادل در ساختار فضایی جمعیت استان پیشنهاداتی ارائه گردید.