باعنایت به اهمیت آموزش معماري پایدار در ایران به منظور دستیابی به آگاهی علمی درباره منابع محیطی، اصول اخلاقی، ارزشها و مهارت ها در راستاي اهداف توسعه پایدار است. در گذار از معماري متعارف به معماري پایدار، آموزش معماري نیازمند تحولی اساسی در زمینه برنامه ریزي آموزشی و دروس معماري پایدار و استفاده از منابع محیطی، منطبق با ارز شهاي انسانی می شو د. در ایرا ن این آموزشها در تقابل با عادات جامعه قرار دار د و نیازمند هماهنگی ساختار مدیریتی است. بررسی آموزش معماري پایدار در چند دانشگاه ایرانی نشان داده که علیرغم کاستی ها یی در این آموزش نگرش دانشجویان جهت یافته و انگیزه کافی براي تغییر عملکرد ایجاد شده است. معماري خورشیدي که در دهه هفتاد میلادي پس از بحران انرژي مورد توجه قرار گرفت، دستيابي به آموزش معماري پايدار در راستاي اهداف توسه پايدار به موازات اصلاح ساير موانع نيازمند تحولي جدي در دروس معماري وبرنامه ريزي آموزشي است.