اگر اين مطلب را بپذيريم که « معماري رد زمان است بر فضا » ، شهر ها به عنوان بستر شکل گيري معماري در گذرگاه زمان دچار تغييرات اساسي گرديده و مدام در حال دگرديسي هستند ؛ در اين ميان و با طي شدن روند تغييرات و نو شدن شهرها ، برخي از قسمتهاي شهر در اين چرخه نوگرايي عقب مانده و اين موجب شکل گرفتن بافتهاي فرسوده در شهر ها مي شوند ، بافتهاي فرسوده شهري بافتهايي هستند که نسبت به ساير قسمت هاي شهر به لحاظ کالبدي ، اجتمايي و اقتصادي ناکارآمدتر هستند و اين عوامل باعث جدا افتادگي اين محدوده شهري از ساير قسمتهاي شهر مي گردد و آن را از لحاظ کارکردي دچار آسيبهاي شديد مي نمايد ، يکي از عوامل اصلي اين موضوع ناکارآمدي و عدم تناسب شبکه معابر اينگونه بافتها با شرايط روز زندگي مردم شهر ميباشد. اين مقاله که حاصل مشاهدات عيني ، برداشتهاي ميداني و مطالعات اسنادي مي باشد به شيوه تحليلي - توصيفي سعي در بررسي الگوي شبکه معابر در بافت فرسوده محله "چناني" کرمانشاه را داشته و با بررسي و بيان مشکلات و آسيبهاي موجود در الگوي شبکه معابر بافتهاي فرسوده ، عدم انطباق اينگونه شبکه معابر را براي نيازهاي امروزي انسانها بررسي مي نمايد و در پايان با نتايج کاربردي قصد در ارائه راهکاري براي حل مسائل اجرايي و واقعيت از کار افتادگي بافتهاي فرسوده بر اثر ناکارآمدي شبکه معابر آن را خواهد داشت.