منظور از فضای سبز خیابان در واقع نوعی از سطوح کاربری زمین شهری یا پوشش گیاهی انسان ساخت است که هم واجد بازدهی اجتماعی و هم واجد بازدهی اکولوژیکی هستند (سعیدنیا، 1379).مهم ترین تأثیر فضای سبز در شهرها تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، لطافت هوا و جذب گردوغبار است و دیگر تأثیرات فضای سبز در شهرها نقش نسبی است.
یکی از ارکان فضاهای شهری فضای سبز است که تاثیر بسزایی در کیفیت منظر شهری به جا می گذارد. امروزه مفهوم شهر مطلوب بدون وجود فضای سبز قابل تصور نیست.افزایش بی رویه جمعیت شهری ، زندگی صنعتی وتقلیل فضاهای باز خصوصی باعث ایجاد اثرات زیست محیطی گوناگونی گردیده است که خود ضرورت و اهمیت وجود فضای سبز را بیان می کند.
عوامل مختلفی بر ادراک فرد از محیط اطرافش تاثیر گذار اند ،قوه بینایی بخش اعظمی از برقراری ارتباط انسان با محیط ممکن می سازد،نمی توان ادراک را صرفا یک فرآیند بصری دانست ،بو ،صدا، تعادل، بافت و... که از عناصر تعریف کننده فضا می باشند نیز در ادراک نقش مهمی دارند.وجود فضای سبز خصوصا درمحدوده مراکز شهرها که محل تجمع انسان ،فعالیت و تعاملات اجتماعی بوده و در باور ذهنی شهروندان اساسا مقصد شهری تلقی می شود ،تاثیر متفاوتی با نقشی که فضای سبز در پیرامون شهر ایفا می کند دارا می باشد.
روش تحقیق توصیفی و تحلیلی بوده است و برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ایی و میدانی مصاحبه و همچنین برای تحلیل داد ها از روش استنباطی و علی و معلولی استفاده گردیده است.
این مقاله در پی آن است تا از طریق بررسی میدانی به نقش مهم فضاهای سبز شهری و اثرات آن در شرایط جغرافیای انسانی و طبیعی شهر بپردازد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که ،چالش های فضای سبز شهر اردبیل و تاثیرات آن هم در جغرافیایی طبیعی شهر (اقلیم ؛آب و خاک ) و هم جغرافیای انسانی (شرایط زندگی و رفاه شهروندان ) پیامد های نامطلوب در پی داشته است؛چرا که در در بحث مباحث شهری عدم هماهنگی و پایین بوده سرانه در هر بخشی ، مکان( شهر یا روستا ) را با مشکل مواجه نموده و باعث ضربه زدن به مباحث اقتصادی و فیزیکی و کالبدی و کیفیت زندگی آن مکان خواهد شد.