مطالعه ی مناطق مرزی از موضوعاتی است که در سال های اخیر در تحقیقات توسعه ای اعم از تحقیقات سیاسی اجتمایی و اکولوژیک توجه بسیاری به ان شده است.یکی از ویژگی های اصلی مناطق مرزی دوری از مرکز کشور و به تبع دوری از کانون های قدرت سیاسی اقتصادی وتصمیم گیری است. این مسئله جغرافیایی که بیشتر از طبیعت مناطق مرزی ناشی می شود پیامدهای نامطلوبی برای مناطق مرزی به همراه دارد که مهم ترین ان محدودیت شدید و قرار نگرفتن این مناطق در مسیر امواج توسعه است. دولت ها برای رفع این مشکل راه کارهای مختلفی درپیش گرفته اند. ایجاد بازارچه های مشترک مرزی از شناخته شده ترین روش های توسعه ی مناطق مرزی به شمار می رود. امروزه بیشتر کشورها تلاش می کنند برای توسعه ی مناطق مرزی برقراری عدالت اقتصادی و اجتماعی و گسترش همکاری های متقابل منطقه ای اقدام به برپایی چنین بازارچه هایی کنند.
ایجاد اشتغال کاهش قاچاق کالا افزایش درامد مردم منطقه وتحول فضای کالبدی نیز از مزایای دیگر فعالیت این بازارچه هاست.
در این راستا، پژوهش به این سوال که ایجاد بازارچه مرزی پرویزخان قصرشیرین در توسعه ی فضایی-کالبدی منطقه ی مرزی پرویزخان و شهر قصرشیرین چه تاثیری خواهد داشت خواهد پرداخت و با توجه به این که بازارچه مرزی پرویزخان هم اکنون هیچ گونه تسهیلات رفاهی ندارد، این پژوهش درصدد بازگویی اثرات سامان بخشی و بازافرینی هویت ملی، با هموار ساختن و احیای مجدد جاده راه ابریشم (که از قصرشیرین نیز می گذشته) در جهت توسعه ی فضایی-کالبدی منطقه ی مرزی بر می اید و نیازهای روزمره ساکنان مرزنشین پرویزخان را بر خواهد شمرد، تا اثرات احداث مکانی وارسته و قابل ستایشی را، برای رفاه ساکنین مرزنشین و مسافرین، به عنوان اولین نگاه، القاءگر هویت مهمان نواز مردمان منطقه غرب بازگو کند.