با توجه به تاثیرات شگرفی که علوم شناختی در حوزه های گوناگون در چند دهه اخیر داشته است، زمینه به کارگیری نوروساینس به عنوان یکی از مهمترین زیرشاخه های علوم شناختی به عنوان فناوری ای جدید و روشی نو در حوزه معماری فراهم شده است. با در نظر گیری نقش حواس پنجگانه و قوت حس بینایی در انتقال اطلاعات به مغز و تحریک های بصری ساختارهای معمارانه و اثرات آنها بر مغز و سیستم عصبی کاربران، می توان پلی میان دانش معماری و نوروساینس برقرار نمود و علوم شناختی را که در چند دهه اخیر پیشرفت های شگرفی در حوزه های گوناگون داشته است، در پژوهش ها به کار گرفت و منجر به پیشرفت و برقراری ارتباط این دانش کارا در حوزه معماری و ارتقاء ساختمان ها در تطابق با نیازهای کاربران گردید. عناصر معماری، الگوهای روحی و رفتاری کاربران محیط را تحت تاثیر قرار می دهند. بنابراین تاثیراتی که این عوامل بصری بر سیستم عصبی انسان ها دارند بسیار مهم جلوه می نماید.
بر مبنای این فرض که با استفاده از دانش نوروساینس در معماری می توان به بهبود فعالیت های مغزی کاربران کمک نمود و ساختارهایی مطابق با نیازها و علایق آنها طراحی نمود. این سوال مطرح می شود که ساختارهای معماری چگونه بر مغز و سیستم عصبی کاربران تاثیر می گذارند؟ چگونه این اثرات را می توان در جهت ایجاد رضایت و آرامش کاربران سوق داد؟
در این راستا این مطالعه با بررسی های کتابخانه ای و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به دنبال دستیابی به اصولی در جهت ارتقاء دانش معماری و طراحی عناصری که بیش ترین تاثیر مثبت را بر کاربران خود می گذارند نیز می باشد. نتیجه این نوشتار ارائه ساختارها، راهکارها و برانگیختگی احساسات مثبت در کاربران است.