موضوع پايداري در سال هاي اخير بخش وسيعي از ادبيات شهرسازي را به خود اختصاص داده است. امروزه انگاره پايداري در شهرها به صورت جدي و گسترده از سوي محافل علمي و سازمان ها و ارگان هاي رسمي در سطح بين المللي پيگيري مي شود که دامنه آن به دهه های ابتدایی قرن بیستم برمی گردد . و در اواخر قرن بیستم در حیطه نظری یعنی مسائل جدی زیست محیطی فراگیر می شود، دیدگاه توسعه پایدار بیشتر اصول اساسي نگرش به برنامه ريزي كاربري زمين، شامل حفظ محیط زيست و تأمين عدالت اجتماعی می باشد. در توسعه پایدار از جمله مسئله اساسی اين است كه می باید رابطه و پيوندی قوي بين برنامه ريزي شهري و توسعه پايدار اقتصادي و اجتماعي مورد تاكيد خاص قرار گيرد و هدف از اتخاذ سیاست های مبتنی بر توسعه های شهری پایدار، دست یابی به شهر های پایدار است. مفهوم شهر پایدار، ویژگی های آن می باشد. پایداری عموما مفهومی است که هر سه مولفه زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی را تواما مورد توجه قرار می دهد، ویژگی های شهر پایدار این است که به نیازهای کنونی جامعه بشری پاسخگوست، توان نسلهای آینده را برای برآوردن نیازها و خواسته هایشان به مخاطره نمی اندازد. بتل مك کارتي در ارتباط با اهداف سه گانه معماری پایدار به اهداف محیطی، اقتصادی و اجتماعی اشاره می کند. در نتیجه راهبردهاي توسعه شهري پايدار بايد با حفاظت فعال و بهره وري پايدار از منابع طبيعي با توجه به تنوع زيستي شهري در جهت ارتقاء هرچه بيشتر كيفيت زندگي انسانهاي حال و نسلهاي آينده تلاش کنند. و با به كارگيري الزام و تبیین استانداردهای لازم در ساختمانها و فرهنگ سازی زمینه لازم را فراهم آورند.