مسکن به عنوان سرپناه از انسان در برابر سرما و گرما و حوادث محیطی محافظت می نماید،مستقیم پیوندی با اقلیم دارد.پس از دستیابی به انرژی های فسیلی،تطابق ساختمان با شرایط اقلیمی به فراموشی سپرده شد.این موضوع،موجب افزایش مصرف سوخت و انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان ها گردید.این تحقیق سعی داردکه با مطالعه شرایط و وضعیت اقلیمی شهر تهران،به ارائه راهکارهایی جهت ایجاد آسایش از طریق طراحی ساختمان های متناسب و سازگار با اقلیم منطقه و در نتیجه کاهش مصرف انرژی و بهینه سازی مصرف آن بپردازد.لذا جهت نیل به این هدف از آمار و اطلاعات ایستگاه سینوپتیک شهر تهران – مهرآباد در یک دوره آماری 59 ساله از جمله ،دما ،بارندگی ، رطوبت نسبی استفاده شده است.همچنین پس از تعیین نوع اقلیم شهر تهران ، با استفاده از شاخص های ماهانی ، اوانز،اولگی به بررسی وضعیت آسایش اقلیمی و معماری همساز با اقلیم پرداخته شده است و سپس وضعیت اقلیمی هر ماه از سال و چگونگی آسایش انسان با توجه به این شاخص ها و پیشنهادها و راهکارهای لازم ارائه شده است.در این تحقیق مشخص شد که آب و هوای شهر تهران-مهرآباد دارای زمستان های سرد و مرطوب و تابستان های گرم و خشک است.ماه های آبان ،آذر ، دی ،بهمن ،اسفند خارج از محدوده آسایش بوده و سرما حاکم است و استفاده از وسایل گرمایی و سیستم های مکانیکی حرارت زا الزامی است.ماه های اردیبهشت ،خرداد ،شهریور دارای شرایط آسایش و راحتی می باشند و ماه های تیر و مردادنیز گرم بوده و در روز شرایط آسایش وجود ندارد و باید از سیستم های تهویه کننده و سیستم مکانیکی خنک کننده استفاده نمود.لذا می توان گفت که در نزدیک به 40 درصد از مواقع سال برای گرم کردن فضای داخل ساختمان باید از گرمایش مکانیکی استفاده کرد و شرایط آسایش در حدود 25 درصد از مواقع سال بر قرار است و در بقیه ی مواقع سال (نزدیک به 35 درصد از مواقع سال) هوا گرم بوده و باید از سرمایش مکانیکی استفاده نمود.
بنا براین باید طراحی ساختمان با توجه به آب و هوای گرم و خشک تابستان و سرد زمستان صورت گیرد و همچنین برای افزایش ضریب آسایش و راحتی در شهر تهران – مهرآباد باید به مقدار فضای سبز موجود در محیط مسکونی (حیاط ) و معابر افزود.