جایگاه معماری با شناخت عوامل تشکیل دهنده ی آن آغاز می شود که این عوامل شامل شناخت محیط، فرهنگ، تاریخ و مصالح موجود می باشند. معماری بومی در شکل گیری سکونتگاه های انسان، موضوعی است که قدمتی به بلندای تاریخ انسان دارد. انسان از گذشته های بسیار دور برآن بوده، تا سکونتگاه خود را با مصالح موجود در محیط نزدیک خود و سازگار با اقلیم موجود بسازد. امکانات، پیشرفت تکنولوژی و بازتاب های آنها بر زندگی، باعث صنعتی شدن عصر حاضر گردیده و از طرفی فرهنگ معماری امروز، به شکل یک جسم بی روح پیش روی ماست. لذا برای بازگرداندن روح به بناها و شهرهایمان باید راه حل ارائه گردد. در اين مطالعه سعي شده است به دو روش كتابخانه اي و ميداني، با مطالعه معماري بومی مسكوني اقليم معتدل و مرطوب ايران، به بيان راهكارهاي همساز با اقليم(پايدار) پرداخته شود كه در طول چندين قرن پاسخگوي نيازهاي اين مناطق با صرف كمترين هزينه و حفظ منابع، براي نسل هاي آينده مي باشد.