از الزامات معماری در دنیای امروز، نیاز به فضاهای وسیع برای اماکن عمومی از جمله بیمارستانها و ساختمانهای تجاری، برجها و ساختمان های مرتفع، مراکز رفاهی- آموزشی، ایجاد پارکینگهای طبقاتی و ... است. در این راستا نیاز گسترده به افزایش سرعت ساخت، همراه با سبک سازی و مقاومت در برابر زلزله و به تبع آن افزایش طول عمر مفید سازه، استفادۀ روزافزون از مصالح و روشهای نوین ساخت را بیش از گذشته مطرح می کند. البته انتخاب هر یک از این روشها می بایست با شناخت مزایا، نقاط ضعف و محدودیتهای طراحی و اجرایی صورت بگیرد.
لذا این پژوهش در پی دستیابی به اثرات کاهش وزن و انتخاب سازه ای مناسب برای افزایش دهانه ها، صرفه¬جویی در هزینه ها و دسترسی به طرحهای انعطاف پذیر است. در راستای این هدف، اطلاعات مذکور از طریق مراجعه به اسناد و کتابخانه جمع آوری و سپس به روش توصیفی تحلیلی؛ ابتدا سقفهای پیش تنیده را به عنوان یکی از روشهای نوین ساخت، بررسی و پس از آن با کلیتی از سقف تیرچه بلوک به مقایسۀ این دو سیستم ساخت در 4 معیار پرداخته است.
طبق نتایج بدست آمده: صرف نظر از نقاط ضعف و محدودیتهای هر دو سیستم، اگرچه استفاده از سقفهای پیش-تنیده در دهانه های بیش از 7 متر توجیه اقتصادی دارد ولی به علت کاهش هزینه های مستقیم و غیرمستقیم، امکان ایجاد کنسولهای بلندتر و دهانه های تا 12 متر، پروژه های تجاری با معماری خاص، انعطاف در طرحهای معماری، افزایش تعداد پارکینگ به علت عدم وجود ستونهای مزاحم و افزایش طول عمر مفید سازه، مزایایی همچون کنترل ترک و دوام در برابر خوردگی،کاهش ضخامت دال، وزن و ارتفاع ساختمان و ایمنی بالاتر در برابر زلزله، در پروژه هایی که موارد ذکر شده در آنها ضرورت دارد؛ سقفهای پیش تنیدۀ پس کشیده نسبت به سقف تیرچه بلوک به مراتب دارای مزایای بیشتری و ارجح تر است.