در سال های اخیر توسعه در تکنولوژی بتن این امکان را فراهم نموده است تا بتوان بتن های توانمندی تولید نمود که کارایی و مقاومت آن فراتر از کارایی و مقاومت بتن معمولی باشد. بتن خودتراکم بتنی است که تحت تاثیر نیروی ثقلی جریان یافته و بدون نیاز به اثر خارجی (لرزاندن) از میان میلگردها عبور نموده و کل فضای قالب را پر و به خودی خود متراکم می گردد بدون آنکه دچار جداشدگی یا آب انداختن گردد. از طرف دیگر استفاده از مواد بازیافتی (سنگدانه بازیافتی) و پوزولان های طبیعی در راستای کاهش هزینه های جاری و همچنین کاهش یا حذف مشکلات زیست محیطی به یکی از مباحث مورد علاقه اکثر محققین تبدیل شده است. در این پژوهش امکان استفاده از زئولیت به عنوان یک پوزولان طبیعی و سنگدانه بازیافتی بتن به عنوان یک ماده بازیافتی در بتن خودتراکم بررسی گردید. طرح اختلاط بتن خود تراکم در این تحقیق با استفاده از روش تاگوچی بهینه شده است. در مرحله بعد، درصدهای متفاوت پوزولان زئولیت بر حسب وزن سیمان (0%، 10%، 15%، 20%، 25%، 30%) به بتن خود تراکم بازیافتی افزوده شده و آزمایشهای مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی روی آن صورت گرفته شده است. از طرف دیگر یک طرح اختلاط بتن خود تراکم بازیافتی حاوی 15 درصد میکروسیلیس ساخته شده و آزمایش های ذکر شده بر روی آن صورت گرفتتند. زئولیت در مقایسه با میکروسیلیس عملکرد ضعیفتری نشان داد اما با توجه به در دسترس بودن، ارزانتر بودن و مشکلاتی که استفاده از میکروسیلیس برای سلامتی کارگران ایجاد می کند استفاده از زئولیت می تواند در بتن خود تراکم مفید باشد. نتایج آزمایشات صورت گرفته بر روی بتن خود تراکم حاوی پوزولان زئولیت طبیعی نشان از تاثیر مثبت استفاده از این مواد در بتن خود تراکم می باشد.