اغتشاش در چهره و منظر شهر،پدیده ای نوین است.در حالی که ما در فضای شهری با یک بنا و نماهای آن روبه رو نیستیم،بلکه ساختمان جزئی ست از یک کل بزرگ تر به نام فضای شهری.ناهماهنگ و نادرست بودن آن بر کیفیت فضای عمومی هم تأثیر می‌گذارد و زیبایی و به جا بودن و در جای مناسب بودن آن منوط به هماهنگی با دیگر عناصر آن مکان است.ساختمان موجودی منزوی و خود بسنده نیست که بتواند تمام توجه طراح و مالک را صرفاً به خود جلب کند،بلکه می بایست با حفظ شخصیت و اعتبار خود،عنصری از یک جامعه ی وحدت یافته باشد.جامعه ای که بخش اعظمی از حیات خود را مدیون نسل های پیش است.ازین رو این مقاله در صدد است تا به بررسی یکی از اصلی ترین مباحث در منظر شهری یعنی نماسازی آپارتمان های مدرن،با رعایت هویت ایرانی و اسلامی جامعه ی حال حاضر ایران بپردازد و در این راستا امکان استفاده ازنماها و نقشمایه های یکی از درخشان ترین و بینظیر ترین ادوار معماری ایرانی یعنی عهد صفوی را بررسی نماید.