بتن خود متراکم با هدف کاهش خطای بتن ريزی به دليل عدم پر شدن فضاهای خالی به صورت کامل ناشی از بی دقتی و نداشتن مهارت در ويبره کردن بتن و افزايش سرعت بتن ريزی، نخستین بار در سال 1988 در کشور ژاپن ساخته شد و نتايج قابل قبولي را از نظر خواص فيزيكي و مكانيكي بتن ارائه داد. اين بتن به نحوی تعريف شده است که احتياج به هيچ نوع ويبره ندارد و فقط تحت اثر وزن خود، متراکم شده و فواصل بين آرماتورها را پر کرده و همزمان يکنواختی خود را حفظ می نمايد. نتایج به دست آمده از پژوهش های مختلف نشان داده است که استفاده از افزودنی هایی نظیر میکروسیلیس، آهک هیدراته و خاکستر بادی موجب بهبود خواص مقاومتی بتن خودمتراکم ازجمله مقاومت فشاری، کششی و خمشی می گردد. در پژوهش حاضر به منظور بررسی خواص روانی و مقاومتی بتن خودمتراکم، مصالح سنگی و سیمان از کارخانه ای واقع در شهر اسلام آباد غرب تهیه و آزمایشات فیزیکی و شیمیایی لازم بر روی آن ها انجام گرفت. به منظور ارزیابی خواص بتن تازه آزمایش های اسلامپ فلو و اسلامپ T50 و برای بتن سخت شده آزمایش مقاومت فشاری مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج آزمایش های صورت گرفته بر روی نمونه های آزمایشگاهی مختلف نشان داد که مخلوط های بتن خودمتراکم ساخته شده خواص مطلوب مطابق آیین نامه را داشته و برای بتن ریزی به خصوص در مکان هایی که تراکم میلگرد در آنجا زیاد است بسیار مناسب می باشند.