در چند دهه گذشته کلمه توسعه پایدار تبدیل به یک کلمه کلیدی در تمامی عرصه‌ها شده که نشان دهنده تمایل اساسی انسان به حفظ و بهبود جهان است. پایداری بر ماهیت یکپارچه از فعالیت‌های انسانی تاکید داشته و در نتیجه نیاز به هماهنگی تصمیم گیری در بخش‌های مختلف، گروه‌ها و حوزه‌ها دارد. از آن جایی که حمل‌ونقل نقشی محوری در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی مردم در سراسر جهان دارد و نیز ارتباط چندجانبه حمل‌ونقل با زمینه‌های اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی، موضوع حمل‌ونقل پایدار مطرح شده و مورد توجه بسیاری از مراجع ذیربط واقع گردید. این مقاله ‌‌به ‌‌بررسی تعاریف گوناگون پایداری، توسعه پایدار ‌‌و مفاهیم مرتبط با تعریف حمل‌ونقل پایدار و زیست‌پذیر و انتخاب شاخص‌های مناسب برای تجزیه ‌‌و تحلیل سیاست‌ها و برنامه‌ریزی حمل‌ونقل می‌پردازد. در پایان نقش شاخص‌ها در سیاست‌گذاری و ارائه راهبردها و نیز برنامه‌ریزی سیستم حمل‌ونقل پایدار توصیف می‌شود. در این راستا می‌توان به راهبردهایی چون، برنامه‌ریزی استفاده از زمین برای جلوگیری از پراکندگی مراکز شهری، تکنیک‌های کاهش آلودگی صوتی، مدیریت عرضه پارکینگ ، قیمت گذاری سوخت و مدیریت تقاضای مالکیت خودروی شخصی، اشاره نمود.