آبرفتی (افت) بتن در ساعات اولیه ریختن بتن که ناشی از تبخیر سریع آب مخلوط بر اثر وزش باد، گرما و یا خشکی هوا می‌باشد، جمع‌شدگی پلاستیک بتن نامیده می‌شود. در این تحقیق با استفاده از یک نوع الیاف پلیمری (macrofiber-FF54) ، اثر استفاده از این الیاف با نسبت‌های حجمی کم (کمتر از 3/0 درصد حجمی) بر کاهش ترک خوردگی ناشی از آبرفتگی پلاستیک در دال‌های بتنی، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. آزمایشات آبرفتگی پلاستیک در یک گرمخانه و با استفاده از قالب‌هایی که برای این منظور طراحی شده (30×300×300 میلی‌متر)، انجام گرفت. پارامترهای مورد مطالعه در این تحقیق درصد حجم الیاف به حجم بتن برابر 05/0، 1/0 و 2/0 و 3/0درصد (معادل 45/0، 9/0 و 8/1 و 7/2 کیلوگرم بر مترمکعب)، و مقاومت بتن در نظرگرفته شده‌اند. نتایج آزمایشات نشان می‌دهد که با افزایش مقاومت میزان ترک‌ها افزایش می‌یابد و الیاف پلیمری، تأثیر بسزایی در کاهش ترک خوردگی پلاستیک دارند.