آنچه سبب سرزندگی شهر و پویائی آن می شود، میادین شهری آن است زیرا ميادين از اثرگذارترين فضاهاي شهري در ذهنيت شهروندان هستند تا حدي كه معمولاً ساكنان يك شهر مناطق مختلف شهرشان را توسط ميادين آن از هم بازشناسي مي‌كنند. با توجه به نقش پررنگ میدان ها به عنوان فضائی پویا و سرزنده در روزگاران گذشته، امروزه نقش کمرنگی پیدا کرده اند. همچنین میدان های تاریخی که زمانی نقش فرهنگی پررنگی داشته اند و در اطراف آنها بناهای مهمی همچون کاخ ها، مساجد، مدارس و ... قرار داشته، رو به فراموشی سپرده شده اند. لذا با توجه به وضعیت کنونی میادین تاریخی، در این پژوهش سعی بر آن شده تا به بازطراحی میادین باارزش تاریخی فرهنگی با تاکید بر ارتقاء سرزندگی، پرداخته شود.
در این پژوهش ابتدا مبانی نظری مربوط مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه، به شناخت شیراز به طور عام و میدان شهرداری (شهدا) پرداخته شده است و در نهایت با تحلیل بخش شناخت، ابتدا به بررسی میزان همپوشانی اصول طراحی میادین موفق و اصل سرزندگی فضاهای شهری پرداخته شد و سپس به منظور سنجش میزان موفقیت طراحی میدان شهدا و توانایی آن در جذب سرزندگی از افراد مراجعه کننده پرسشنامه ای بر اساس طیف لیکرت تنظیم گردید.
یافته های موید این مطلب است که در محدوده میدان شهرداری شیراز عدم توجه به تسهیلات مناسب، بی توجهی به نفوذپذیری بصری، فعال نمودن جداره های جلویی ساختمان ها و توجه به کل گرایی در طراحی میدان مهم ترین مسائلی بوده است که در بازطراحی ان باید مورد توجه قرار گیرد. از اینرو راهکارهایی به منظور انعطاف پذیر نمودن میدان از طریق ایجاد فضاهای فرهنگی-تجاری- اداری، استفاده از عناصر شاخص و هویت بخش، توجه به سکانس های دید، استفاده از فرم های متعدد و در عین حال منسجم مهم ترین مواردی است که در بازطراحی این میدان باید مورد توجه قرار گیرد.