با آنکه هنرهای دوره اسلامی توسط فیلسوفان و عرفا بنا نهاده نشده است, اما آراء و نظریه هایشان در شکل گیری بناهای این دوره بی تاثیر نبوده است. در مباحث فلسفی, افکار ملاصدرا بی شک یکی از پر اهمیت ترین نظرات می باشد که آشنایی با آنها و بررسی این تفکر در شهرسازی آن دوره به طور کلی و تاثیرپذیری معماری این فلسفه قابلیت استخراج و استفاده در مطالعات معماری اسلامی را داشته و می تواند در اغلب بناهای اسلامی مورد استناد قرار گیرد. بررسی توصیفی تحلیلی با گردآوری داده ها با مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و تحلیلی به این نتیجه می انجامد که در زمینه شهرسازی مکتب اصفهان نمود کالبدی این آرا در توسعه و نحوه شکل گیری شهر اصفهان از لحاظ تقسیم بندی و جایگزینی عناصر شهری بوده است و از نگاه جزیی تر و در معماری اصل وحدت وجود در اسلیمی ها و کاشیکاری ها و فضاها و در بازار و اعضای متشکله آن وجود دارد. اصل تشکیک نیز در نورپردازی های مسجد و عالم مثال در باغسازی و نقوش گنبد به اجرا درآمده اند و بی شک مفاهیمی که ملاصدرا به آنها معتقد است در معماری و شهرسازی دوره صفویه به کار رفته است و تعاملی که بین هنرمند و بنا و این آرا دیده می شود در هر مقیاس بازتابی در معماری داشته است.