مقاله حاضر تلاشي است براي شناخت بيشتر معماري مدرن در زمينه اصول زيبايي‌شناسي آن. اين كه آيا معماري مدرن يك سبك با قوانين زيبايي‌شناسي خاص و معين است يا يك سبك با قوانين زيبايي‌شناسي منعطف و متغير برخاسته از زمان و مكان؟ و اين كه آيا فرهنگ و سنت در معماري و زيبايي‌شناسي آن موثر بوده است يا خير؟ نظريه و فرض مقاله بر اين است كه معماري مدرن و به طور خاص زيبايي‌شناسي آن، علي‌رغم اظهار رهايي و جدايي از فرهنگ و سنت، از آنها تأثيرپذير بوده است؛ و در هر زمان و در هر مكان كه به اين دو توجه داشته، نتيجه آثار موفق‌تري بوده است. اين مقاله، زيبايي‌شناسي معماري مدرن را به وسيله نقد و تحليل آثاري منتخب از آن، در چهارچوب نظريه زيبايي‌شناسي گشتالت مورد بررسي قرار داده است. با توجه به اهداف مقاله سعي بر آن بوده كه آثار و بناهاي منتخب از دوره‌هاي مختلف معماري مدرن و از نقاط مختلف باشند، تا بتوان با مقايسه و تحليل آنها به وسيله اصول و مبناهاي نظريه زيبايي‌شناسي گشتالت به نتايج مورد نظر رسيد. از لحاظ روش‌شناسي تحقيق، مي‌توان اين مقاله را تحقيقي مقايسه‌اي، بنيادي و توصيفي دانست. مقاله براي رسيدن به اهداف و نتايج از بررسي نمونه‌هاي موردي استفاده مي‌كند؛ هدف از مقاله بررسي و تحليل اهداف و نظريه‌هاست و گرد‌آوري اطلاعات به كمك منابع نوشتاري صورت گرفته است. چهارچوب نظري مقاله نيز بر پايه نظريه گشتالت استوار مي‌باشد و از اصول اين نظريه براي مقايسه و تحليل آثار منتخب استفاده شده است. در پايان و پس از بررسي نتايج بدست آمده، خواهيم ديد كه معماري مدرن و معيارهاي زيبايي‌شناسي آن، علي‌رغم گفته‌هاي منتقدين، وابسته به فرهنگ و سنت و متاثر از آنهاست.