با توجه به تغییر الگوی زندگی و مهاجرت مردم از روستاها و شهرهای کوچک به کلان شهرها با هدف زندگی و معاش بهتر در دهه های اخیر و به تبع آن تراکم بالای كلان شهرها به وي‍‍‍ژه پایتخت باعث شد خانه های ویلایی (افقی) جای خود را به آپارتمان-های چند ده واحدی (عمودی) بدهند تا از این طریق جمعیت مازاد اسکان يابد. تراکم بنا منجر به تغییراتی در معماری ساختمان و به تبع آن مشكلاتي براي ساكنان آن گردید. يكي از اين موارد، نحوه تامین نور فضاها در ساختمان است. غالب سبك هاي معماري كنوني براي تامين نور از تأمين كننده هاي مصنوعي روشنايي استفاده نموده و از اهميت سازماندهي نور طبيعي غافل مانده اند. نورگيرها یا چاههای نوری (Light well) يكي از راه هاي تامين روشنايي ساختمان اند كه در كنار وظيفه اصلي نور رساني به بخش هاي عميق ساختمان و تهويه طبيعي، از لحاظ عملكرد حرارتي و برودتي نيز نقش مؤثري در شرايط آسايشي ساختمان دارند. عليرغم مزاياي استفاده از نور طبيعي، طراحي نامناسب آنها مانند جايگيري نادرست در بنا و استفاده نادرست مصالح ، مي تواند بارهاي حرارتي و برودتي اضافي بر ساختمان تحميل كند. این تحقيق با روشهای مطالعه کتابخانه¬ای و مطالعه ميداني در نظر دارد به بررسی کالبدی نورگيرها و نحوه قرارگیری آنها در ساختمان های مسکونی پرداخته و مسائل و مشکلات پیرامونی را مورد تحلیل قرار دهد و راه حل های عملی پیشنهاد کند.