شهر و شهرنشینی، امروزه از مهمترین موضوعات اجتماعی است که می تواند عناصر فرهنگی و کلیه ی فرایند های ناشی از تاثیر انسان و محیط پیرامون او را دستخوش تغییر و تحول قرار دهد. شهر مفهومی مدنی دارد و ساخت مدنیت و الگوهای توسعه شهری نیازمند رجوع به منابع دینی می باشد .شهر اسلامي مفهومي براي معرفي شهرهايي متاثر از فرهنگ و آموزه هاي ديني و ارزشهاي اسلامي است.براي شناخت آثار کالبدي، فضايي، اجتماعي، اقتصادي و مديريتي دين اسلام بر شهرها و تبيين الگويي براي تمايز اين شهرها از ساير شهرهاي جهان، بررسيها و تحقيقات متعددي انجام و تحليلهاي گوناگوني ارايه شده است. نتیجه این مقاله گویای آن است که اصطلاح شهر اسلامی، بیانگر هویت ویژه فرهنگی، اجتماعی و تاریخی خاص ساکنان آن است. فضای کالبدی بیش تر شهرهای اسلامی متأثر از ویژگی های سرزمینی و جغرافیایی آن است که وجود روح مشترک و منتج از مکتب الهی را در آن ها تأیید می کند. تداوم سیر تاریخی و اصیل اولیه، راهبردی است که می تواند در تبلور مفاهیمی همانند مفهوم شهر اسلامی راهگشا باشد.هدف این مقاله نقدی بر ساختارفضایی و اصول سازمانیابی کالبدی شهر اسلامی با بررسی هویت کالبدی شهر اسلامی می باشد. این پژوهش با مرور منابع مختلف و معتبر در زمینه شهر اسلامی و ویژگی های اجتماعی مورد توجه محققان و تحلیل گران استخراج شده است و داده های مورد نیاز در این پژوهش به صورت توصیفی و مطالعات كتابخانه اي و بررسي مطالعات اسنادي گرداوري شده است.