همواره پیشرفت تکنولوژی و استفاده روزافزون از آن برای دستیابی به یک زندگی بهتر، با تاثیراتی روی محیط زیست همراه بوده که به گسترش آلودگی‌های آب، هوا، خاک و صوت منجر شده است. این آلودگی‌ها به شهروندان از جنبه‌های روانی و فیزیکی آسیب‌های جدی وارد می‌نماید. افزایش پهنه‌های سبز و احیای پوشش گیاهی در شهرها و فضاهای داخلی یکی از عمده‌ترین رویکردهای معماران و متخصصان با اندیشه‌های توسعه پایدار است که برای حل معضلات زیست – محیطی شهرهای پرجمعیت مطرح شده است. دیوارهای سبز بسان پوست‌های زنده بنا عمل کرده و بدون اشغال هیچ سطحی از شهر، در امتداد نما سطوح سبز عمودی ایجاد می‌کنند که برای ساختمان و شهر توامان مزایای زیادی را در پی خواهد داشت.
در این مقاله با استفاده از روش اسنادی به معرفی دیوارهای سبز پرداخته، مزایای استفاده از آنها را در فضاهای داخلی و نماهای خارجی بررسی و سپس انواع دیوار سبز و ویژگی‌هر یک بیان شده است. در ادامه رابطه دیوار سبز با سیستم تهویه مطبوع و تقسیم‌بندی آنها ذکر شده است. آبیاری، نورپردازی، گونه‌های گیاهی و عمر مفید دیوارهای سبز بخش‌های دیگر مقاله را به خود اختصاص داده‌اند؛ و در انتها دیوار‌های سبز را به عنوان یکی از راه‌حل‌های حوزه معماری و شهرسازی برای مقابله با بحران زیست محیطی کلانشهری مثل تهران معرفی نموده که از طریق بستر‌سازی‌های فکری و فرهنگی و وضع قوانین و دستورالعمل‌های اجرایی لازم، قابل حصول می‌باشد.