میرایی یکی از خصوصیات دینامیکی مهم سازه‌ها به‌شمار می‌رود و نقش تعیین‌کننده ای در تبیین رفتار سازه ها در برابر بارگذاری های لرزه ای دارد. میرایی در سازه‌ها سبب می‌شود تا هر ارتعاشی به سمت دامنه صفر میل کند. همچنین میرایی در سازه‌ها باعث می‌شود، میزان ضریب بزرگنمائی زلزله در هنگام تشدید از مقدار بی‌نهایت به یک عدد کوچکی تبدیل شود. میرایی سازه‌ها با دو پارامتر ضریب میرایی و نسبت میرایی بیان می‌شود. میرایی سازه‌ها جزو محدود خاصیت‌هایی از سازه است که تعیین آن فقط به کمک آزمایش امکان پذیر است و به روش تحلیلی قابل محاسبه نیست. روش های آزمایشگاهی مختلفی برای تعیین نسبت میرایی سازه ها وجود دارد که عبارتند از: ارتعاش آزاد، ارتعاش محیطی و ارتعاش اجباری. در این تحقیق نسبت میرایی یک سازه سه طبقه به روش آزمایش ارتعاش آزاد مورد مطالعه قرار می گیرد. برای این منظور، با اعمال یک جابجایی اولیه در بام، سازه به ارتعاش درمی‌آید و پاسخ آن به کمک یک دستگاه جی پی اس ثبت می‌گردد. با اندازه‌گیری دامنه‌ی سیکل‌های مختلف ارتعاش می‌توان به کمک روش تنزل لگاریتمی و یا روش نیم‌دامنه، نسبت میرائی سازه را تعیین کرد. نتایج نشان می‌دهد این دو روش تطابق خوبی با هم دارند.