محیط زیست وطبیعت بعنوان سرمایه طبیعی هر منطقه محسوب می گردد که اگر بصورت پایدار استفاده گردد رفاه عقول را ایجاد می نماید ودر صورتیکه تخریب شود خسارتهای جبران ناپذیری را موجب میشود .
در دستور اخلاقی زیست محیطی, جایگاه انسان در طبیعت وجایگاه ارزشی طبیعت در تصمیم گیریهای انسانی مورد بازنگری قرار گرفته است وباتوجه به سیر گردشی چرخه طبیعت در جهت استفاده بهینه از سوختهای فسیلی که بازگشت آن مستلزم گذشت دورانی طولانی میباشد ,سعی نمودیم باروش توصیفی مفاهیم , که برگرفته از کتب مرتبط میباشدوبطور اجمالی اهداف مربوط برای ایجاد شهری پایدار درراستای بهینه سازی مصرف انرژی رابیان نماییم که سبب گردد متخصصان معماری وطراحان شهری با در نظر گرفتن این مهم اقدام به طراحی نمایند.