زیبایی جاذبه ایست ازلی و هنر پل ارتباطی بین آن و انسان.از آنجا که معماری آمیزه ایست از تمام هنر ها؛تبلور روح زیبایی در آن به تبع یک فرایند معنوی نمایشی مادی دارد. تمام طراحان تلاش می کنند تا نمایش مادی ای که بر اساس احساس زیبا شناختی خود به منصه ظهور می رسانند، تضادی با نظر و اهداف بیننده و استفاده کننده نداشته باشد.زمانی که یک اثر معماری به عنوان سکونت گاه مورد استفاده قرار بگیرد؛ تشابه حس طراح و ساکنین ،نقش پررنگ تری ایفا خواهد کرد. مفهوم سکونت و بودن انسان در محیطی که متناسب با بودنش باشد، پاسخ های معمارانه گوناگونی در اندیشه های سنتی و مدرن داشته است ؛با این وجود تا کنون چیستی سکونت و معنای آن همچنان جزء موضوعات چالش برانگیز باقی مانده به همین دلیل لازم است مبانی و مفاهیم زیبایی شناسی در معماری برای ارزیابی یک اثر بر پایه مولفه های شناخته شده بررسی شود تا در مرحله بعد با توضیح مفهوم خاص سکونت در معماری ، بتوان اهمیت و ابعاد تاثیر زیبایی شناسی بر مطلوبیت معماری مسکونی را روشن کرد.