بازارها در معماري وشهرسازي سنتي ايران به عنوان مکان زندگي اجتماعي داراي جايگاه ويژه اي در هسته مرکزي شهرها بوده و نمادي از پويايي و اصلي ترين محل شکل گيري تعاملات و عرضه محصولات (اعم از محصولات فرهنگي و اقتصادي و ...) بوده و بازار هر شهر با توجه به اقتضاي ضروريات آن شهر و موقعيت هاي محلي ، اقليمي و هويتي شکل گرفته است و در طول زمان با توجه به دوره هاي زماني مختلف و شرايط حاکم بر بازه هاي زماني تحت دستخوش تغييرات گوناگون گرديده اند . در اين ميان شهر کرمانشاه به عنوان يکي از کهن ترين شهر هاي سنتي جهان و بازار اين شهر به عنوان طولاني ترين بازار خطي خاورميانه داراي جايگاه بسيار ويژه اي در شهر سازي و معماري مي باشد ، اين مقاله که به روش ميداني و مطالعات اسنادي به گردآوري اطلاعات لازم در خصوص شهر و بازار سنتي کرمانشاه پرداخته است با شيوه تحليلي- توصيفي سعي در بيان زواياي پنهان بازار کرمانشاه با جهت مخاطب داشته و به بررسي تغييرات کالبدي و معماري اين بازار در سه دوره زنديه ، قاجاريه و پهلوي سعي در واکاوي کالبد معماري و جايگاه بازار کرمانشاه در اين شهر را خواهد داشت.